Het stikt ervan. Mensen die βeindelijk verhuisd zijn naar Baliβ om daar hun βmeest fantastische levenβ te leiden omdat ze een βdigital nomadβ zijn.
Maar ik denk dan ook: das toch kut want de hele tijd die βοΈ zon op je scherm dan kan je niks zienβ¦ π nog even los van het tijdsverschil waar je mee moet dealen.
En tuurlijk droom ik er ook wel eens van: lekker de hele wereld over reizen en vanuit elke plek werken. Met je voetjes in het zand en cocktail in je hand πΉ. Klanten die je als vanzelf weten te vinden en elke dag zwemmen in zee.
En ik geloof ook zeker dat het kan. Ik zie het @studiommooy dagelijks doen en die levert de meest prachtige websites op.
Maar die laat ook zien dat het niet altijd je βmeest fantastische levenβ is. Het is ook vaak gewoon veel gedoe met KUTWIFI en zon op je laptop scherm. Of muggen die je komen lastigvallen π¦ π¦ π¦ π¦β¦
En daarbij: ook als digital nomad heb je een plan nodig.
Want het kan niet het bedrijf van je dromen opbouwen door doelloos te werken. Je hebt een strategie en een richting nodig. Een mentorship waarin je kan sparren over die strategie (πHallo Web Club)
Want een goeie strategie verzin je niet on-the-go. Daarvoor moet je echt even stilstaan. Dat kan natuurlijk ook met je voeten in het zand, maar toch – je begrijpt wat ik bedoel.
Hoe denk jij hierover?
Is het echt mogelijk om een winstgevende succesvolle business op te starten als digital nomad?
Wat zijn de lastige kanten ervan?
Het lijkt wel alsof we alleen maar de succesverhalen zien en ik zou nou ook wel eens willen weten waar de digital nomads onder ons nou echt mee struggelen. Meer het eerlijke verhaal zeg maar. Met cocktail in je hand, maar dus ook met zonlicht op je laptopscherm. Dat werk.
