Deze term hoorde ik voor het eerst op een design summit.
Overigens hoor ik een verkorte versie nu ook vaak bij mij thuis want wat vroeger een alto was bij mij op de middelbare, heet nu een emo. Enfin, weet je dat ook weer.
Maar goed, emopreneur dus.
Een ondernemer die af en toe medelijden met zichzelf heeft.
Omdat een klant moeilijk doet. Of een teamlid iets verkloot. Medelijden met jezelf omdat je toch zo lekker je creativiteit de vrije loop moet laten en niet bezig moet zijn met klanten die je het leven moeilijk maken.
Een emopreneur is een ondernemer die over zich heen laat lopen.
Die niet soepel communiceert en geen duidelijke grenzen aangeeft. Op de summit omschreef en iemand het als een Mac-aapje dat opdrachten van klanten uitvoert 🐒 😂.
Maar goed, behoorlijk depri dus.
En op een dag heb je er genoeg van. Ik ook trouwens Sowieso had ik al besloten om een andere weg in te slaan in mijn leven maar nu moest het ook in mijn werk gebeuren.
Ik was immers niet voor niks voor mezelf begonnen. Het leek wel alsof ik een beetje vergeten was dat ik zelf kon bepalen wanneer en met wie ik wilde werken. Die reminder had ik even nodig. En dus ging ik van emopreneur weer naar entrepreneur. En geloof me, daar is het veel leuker.
Want inmiddels heb ik een bedrijf opgebouwd waar ik trots op ben. Waarbij ik met de beste mensen uit het veld mag werken en waarbij ik elke dag klanten bij kan maken met een website die bij hen en hun bedrijf past.
Heb jij wel eens dat je je ook een emopreneur voelt?
En zo ja, wat helpt je dan?
